De Rubik kubus oplossen, een hele uitdaging, of toch niet?
Een poosje geleden stuurde ik een nieuw boek naar de uitgeefster. Sindsdien wacht ik op haar reactie. Gaat ze het boek uitgeven? Vindt ze het goed genoeg? Heeft ze verbeterpunten? Ik weet dat ze het heel erg druk heeft, dus moet ik geduldig zijn en afwachten. Lastig. Nietsdoen zit niet in mijn aard. Mijn breiwerk is af. Het biebboek is uit. De tekst voor de Limburgse schrijfgroep staat op de mail en het is te nat om in de tuin te werken. Tijd voor een nieuwe uitdaging.
In de kringloopwinkel kocht ik vorige week een door elkaar gehusselde Rubik kubus. Het zou een hele uitdaging zijn om die op te lossen. Mensen die dat lukte, vond ik superslim. Thuis zocht ik op internet naar tips en verbaasde me over het grote aantal filmpjes, websites en adviezen die er waren om de Rubiks kubus op te lossen. Ik koos een methode die beloofde dat ook achtjarigen daarmee uit de voeten zouden kunnen. Achtjarigen! Dan moest mij dat toch ook wel lukken.
En het lukte, al had ik er een hele week voor nodig. (Hoe lang zouden achtjarigen daarvoor nodig hebben??)
De opgeloste Rubik kubus komt in het rijtje van de marathon rennen, de vierdaagse wandelen, stoppen met roken, het rijbewijs halen, een boek schrijven…al die uitdagingen, die hun glans verliezen als ze eenmaal volbracht zijn. Jammer is dat.