Late lente

Op 21 oktober 2018 vierde ik het verschijnen van mijn zesde roman bij Zomer en Keuning, tevens vijftiende boek. De omslag, gemaakt door Liesbeth Thomas is prachtig en passend. Ik ben er erg blij mee.

Liesbeth, de vijftigjarige vrouw van een rozenkweker, is het hoofdpersonage. Wanneer haar man Frank plotseling overlijdt, moet ze van de een op de andere dag de leiding van hun rozenkwekerij 0vernemen. En dat gaat niet zonder slag of stoot. Bovendien is niet alles zoals het op het eerste oog lijkt te zijn…

Naast de papieren versie (isnb 9789401912570) is Late lente ook beschikbaar als e-book en als Grote Letter boek.

Aan  dit verhaal heb ik zowat twee jaar gewerkt. En – om een voor de hand liggend cliché te gebruiken – het ging niet altijd over rozen. Lees mijn blogje over Dat Boek. Ook bleek, na een gesprek met een hulpvaardige rozenkweker, dat de fictieve rozenkwekerij uit mijn boek, niet klopte met de realiteit. Daardoor moest een flink deel van het boek op de schop. Maar het eindresultaat mag er zijn.

Reacties en recensies:

Recensie van Mieke Schepens, Graag gelezen (4****)

T.S.: Wat een geweldige roman, Marleen. Je hebt je zeer goed verdiept in de wereld van vrouwen die plots hun man verliezen en daarbij een bedrijf willen blijven runnen. Je research in kwekerijen en bloemenwinkels is wel heel erg ver gegaan. Boek leest zeer makkelijk door een bijna vanzelfsprekende woordkeuze. De dramatiek doet de rest. CHAPEAU

M.E.: Je boek uit! Kon het weer niet wegleggen.

Recensie van Connies boekenblog (4****)

B.v.d.M: Allereerst wil ik je bedanken voor het toegezonden boek. Ik heb het met plezier gelezen . Het is goed verwoord wat voor problemen je allemaal te verwerken hebt met het runnen van een bedrijf. Ik vind dat je karakters van mensen heel goed kunt omschrijven, en zo een makkelijk leesbaar verhaal te schrijven.

Recensie van Mieke Wijnants (4****)

Y.S.: Ik vond het iets minder dan je andere boeken. 

J.R. Wat me het meeste is bijgebleven en wat ik zo bewonder is dat je zoveel verschillende werelden kunt neerzetten, geloofwaardig en boeiend. En dat je verschillende verhaallijnen verwerkt: het verborgen leven de echtgenoot die is overleden en een zoon blijkt te hebben, een jongen waar de ik-figuur niks in ziet. Het zijn zaken die in het echte leven ook voorkomen, je rijgt ze zo aan elkaar met een vingerknip, lijkt het. De personages uit het boek zijn zo herkenbaar. Knap van je.

M.S.: Ik heb je boek van mijn schoonzusje geleend. Volgens mij is dit je beste boek tot nu toe

Recensie Biblion
Marleen Schmitz (1952) schrijft familieromans over voornamelijk levensveranderende gebeurtenissen. Dat is ook hier het geval. Liesbeth verliest haar man Frank door een hartaanval. Liesbeth voelt zich alleen, ook in het bedrijf dat zij samen met Frank runde. Haar zoon Guido zou het bedrijf overnemen, maar hij lijkt andere plannen te hebben en ook de zakenrelaties van Frank lijken niet het beste met haar voor te hebben. Met hulp van haar medewerkers en vrienden probeert ze het hoofd boven water te houden, maar dat gaat niet zonder slag of stoot. De auteur heeft een makkelijke schrijfstijl die prettig leest en er zijn weinig personages. Wel heeft het verhaal af en toe een vrij negatieve klank, waardoor het niet iedereen zal aanspreken. Toch zijn er ook verrassende elementen en is er een positief einde, wat zorgt voor een mooie afronding van het geheel. F.d.M.

P.M.: Hallo Marleen, Ik wou je even bedanken voor het mooie boek. Door mijn drukke werkzaamheden heeft het even geduurd. Maar ik heb het met plezier uitgelezen. Het verhaal was erg herkenbaar.(…) Het verhaal had nog een verrassend einde, met de kennis van nu had de lezer iets kunnen vermoeden. Nogmaals dank

Recensie van Marjet Maks op Hebban.nl

R.v.d.V.: Ik heb je boek ook met veel plezier gelezen, Marleen. Mijn complimenten

M.H. Hoi Marleen, Graag wil ik je laten weten dat ik enorm van je boek genoten heb. Kon het niet uit handen leggen en heb het in een ruk uitgelezen. Ik lees een boek nooit twee keer maar Late Lente ga ik wel een tweede keer lezen. Vanaf pagina 1 tot en met de laatste bladzijde bleef het boeiend. De personen waren zo omschreven dat ik me heel goed kon inleven. Ook het werk van bloemenkwekerij/tuincentrum kwam over alsof je als lezer aanwezig was. Zo jammer dat het uit was. Had nog veel meer willen lezen. Het is een top boek, heel veel  komplimenten  en groetjes. 

M.P.: ‘Gisteravond uitgelezen, ik kon het niet wegleggen.’

Bedankt lieve lezeres

je zei tegen mij dat je, vanwege de laatste hoofdstukken van Late lente, te laat op een afspraak verschenen was. Voor jou niet zo leuk, maar voor mij het teken dat het met mijn roman wel goed zit. Je was teleurgesteld toen ik zei dat mijn nieuwe boek geen vervolg op Late lente was, want je wilde zo graag weten hoe het verder met Liesbeth ging. Of ze misschien dit of dat ging doen. Je zou het zo leuk vinden als dat ene zus of zo werd opgelost. Maar misschien was Liesbeth dat helemaal niet van plan en ging ze lekker met Toon ... Weet je, lieve J, over een vervolg had ik tot op dat moment nog niet nagedacht, maar ik hou je op de hoogte. Groetjes, Marleen