Zwarte ogen, groene ogen

Zwarte ogen groene ogen speelt in de jaren 50-60 in de omgeving waar ik woon. Het is een speciaal boek voor mij. De veranderingen die de mijnindustrie met zich mee bracht, werken nog steeds door in het landschap en zijn bewoners.

In de jaren 50-60 van de vorige eeuw maakt de boerenzoon Sjra Rutten kennis met Annette, de dochter van de bovenmeester, die qua sociale klasse op een hogere tree staat.

Zwarte ogen groene ogen is zowel digitaal als op papieren beschikbaar. Daarnaast is er ook een Grote Letter versie van gemaakt.

Over het verhaal: Sjra Rutten is het vijfde kind in een boerengezin onder de rook van de Staatsmijn Emma in Hoensbroek. Hij weet als jonge jongen al dat hij nooit ofte nimmer steenkool wil gaan delven. Wanneer hij in 1946 terugkomt van een voetbaltraining, kruist zijn leven voor de eerste keer dat van Annette Bartels, bij een ongeval met ontploffend oorlogstuig. Sjra redt Annette, de dochter van een deftige bovenmeester. De hooghartige manier waarop haar vader Sjra vervolgens bejegent, schiet hem in het verkeerde keelgat. Maar gek genoeg wordt daarmee bij Sjra ook de ambitie geboren om zélf een persoon van stand te worden.

wat lezers en boekenbloggers ervan vinden

Guus Urlings in Dagblad De Limburger: ‘Een streekroman van het betere soort’ 

Marleen Schmitz uit Oirsbeek is voor de liefhebber/ster van de betere streekroman natuurlijk geen onbekende. Voor haar nieuwste, Zwarte ogen, groene ogen, is ze teruggegaan naar de jaren ’50 en de hoogtijdagen van de mijnindustrie in Limburg. En weer heeft dat voor de liefhebbers van het genre aangenaam leesvoer opgeleverd. Het verhaal draait om Sjra Rutten, vijfde kind van een boerengezin dat thuis is onder de rook van de staatsmijn Emma in Hoensbroek. Hij weet een ding al op heel jonge leeftijd zeker: hij wil niet ondergronds ‘op de koel’. Als hij bij toeval Annette Bartels, dochter van de bovenmeester het leven redt bij een ongeluk met ontploffend oorlogstuig, groeit bij hem de ambitie om zelf ook ‘iemand van stand’ te worden. Dat streven en een ontluikende liefde –raad zelf maar tussen wie en wie – leveren tegen de achtergrond van het Limburgse mijnverleden aangename leesuren op.

Boekenblog Graag Gelezen geeft 4***

J.R. Verhaal blijft boeien waardoor je wilt blijven lezen. Op een manier geschreven waardoor je een goed beeld krijgt van die tijd.

B.A: Het was echt heel mooi, in 1 adem uitgelezen. 

Recensie Biblion:

Boerenzoon Sjra Rutten redt direct na de oorlog het leven van de deftige Annette Bartels als zij ernstig gewond is geraakt bij de ontploffing van een achtergebleven granaat. Haar broertje komt hierbij om. Sjra en Annette komen uit verschillende milieus en het wordt maar moeilijk geaccepteerd dat zij een vriendschap hebben die mogelijk tot iets meer kan uitgroeien. Sjra is vastbesloten om verder te komen in de wereld en meer te worden dan een boerenknecht of een mijnwerker. In het naoorlogse Zuid-Limburg spelen de mijnen een belangrijke rol, maar Sjra ziet daar andere mogelijkheden. Hij volhardt in zijn voornemens Annette terug te zien en iets van leven te maken, maar hun levens zijn niet zonder moeilijkheden. Mooi geschreven streekroman die een goed tijdsbeeld en mooie beschrijving van de omgeving en de omstandigheden in Limburg geeft. Netjes vormgegeven in hardcover met kleur bedrukte band. De in Limburg geboren en getogen schrijfster (1952) schreef al meerdere streekromans.

Recensie van Mieke Wijnants op Libelle leest, Boekenfans en Hebban. Wijnants

CvB: Ja hoor, helemaal in de roos, Marleen.

EvdR: Alweer een schitterend boek Marleen Schmitz. In een keer uitgelezen. Heel herkenbaar, precies zoals het allemaal gebeurde in die tijd. Jammer dat het uit is. Goed geschreven Marleen. Op naar het volgende.

Recensie (op Hebban) door Marjet Maks 

TE: Ik waande me terug in de tijd, die ik zelf ook nog, als mijnwerkersdochter, beleefd heb. Knap gedaan.

TS: Heb je boek werkelijk ouderwets “verslonden”. Soms door de tijd gedwongen om te stoppen. Maar verlangend naar het verhaal zo snel mogelijk weer verder. Dat zegt genoeg. Dank je voor dit mooie boek. Heb het al bij diverse mensen aangeprezen. En je weet: met het verhaal aan het einde van dit boek zijn wij opgegroeid. Zo herkenbaar. Dank je en Chapeau. 

LP: Het is heel spannend, maar het gaat toch over heel gewone dingen, die we zelf allemaal hebben meegemaakt.

YS: Mooi tijdsbeeld in een goed verhaal.

JZ: Heel herkenbaar,  dat  het jammer is dat het boek uit is, was en is een heel mooi boek, komt er nog een vervolg op Marleen, soort nieuwsgierig hoe het verder gaat.

Voor de boekensite www.leestafel.info schreef Trenke Riksten een recensie van Zwarte ogen groene ogen. Na het lezen van deze heel uitgebreide recensie weet je precies waar je aan toe bent met mijn nieuwe boek. Wil je je liever helemaal laten verrassen door het verhaal, dan kun je de recensie beter achteraf lezen. Trenke bedankt voor je mooie recensie!