Over Biblion-boekrecensies en een kast met buikpijn.

In oktober vorig jaar verscheen mijn kinderboek ‘Guusje gaat op avontuur’ bij Uitgeverij Eigenzinnig. Daarin staat onder meer een verhaaltje over een kast die buikpijn heeft. Je kunt dat verhaaltje hier lezen.  

Een paar dagen geleden kwam van het kinderboek de boekrecensie van NBD-Biblion binnen. De recensies van Biblion gaan naar alle bibliotheken. Op basis van die recensies bestellen de bibliothecarissen de boeken voor hun bibliotheek. Of niet natuurlijk. De recensies worden gemaakt door mensen die hun best doen, maar de plank wel eens een beetje misslaan. Zoals bijvoorbeeld bij mijn boek. Dit is de recensie:

Guusje gaat op avontuur / Marleen Schmitz, Paul Wolfs. – Eerste druk, Tolbert: EigenZinnig, oktober 2021. – 43 pagina’s: gekleurde illustraties ; 22 cm. 

Guusje heeft een hele fijne lievelingsknuffel, Apie. Hij gaat overal mee naar toe. Maar soms laat Guusje hem ergens liggen. Dan is ze Apie kwijt. Guusje maakt kleine avontuurtjes mee die in haar kinderhoofd juist heel groot zijn. Zoals pannenkoekenbakken met mama, een nieuwe knuffel kopen, naar de zee gaan en zwemmen. Sommige dingen zijn erg ongeloofwaardig, zoals een fiets die zonder Guusje zelf naar het park fietst en daar in slaap valt. Of een kast die buikpijn heeft en kan vertellen dat hij te vol gepropt zit met spullen. De meeste verhaaltjes zullen erg herkenbaar zijn voor jonge lezers, maar andere verhaaltjes zijn vol fantasie en niet realistisch. De zinnen zijn kort, in een duidelijk lettertype. Er is veel interlinie, waardoor de stukjes overzichtelijk zijn voor beginnende lezers. De felgekleurde illustraties wisselen de tekst op een speelse manier af. Vierkant formaat met harde kaft. Voorlezen vanaf ca. 5 jaar, zelf lezen vanaf ca. 7 jaar

Na het lezen van de recensie kwam ik tot de volgende conclusie: Degene die dit gerecenseerd heeft, houdt jammer genoeg niet van fantasie in kinderverhalen. Dat vind ik gek. Doordat hij/zij dat ongeloofwaardig, vol fantasie en niet realistisch vindt, komt de recensie nogal negatief over. Helaas stimuleert dat de aanschaf ook niet. Maar alla, daar kom ik wel overheen. Het is de mening van één persoon over één van mijn boeken.

Tot vorige week zou ik gedacht hebben: hopelijk valt mijn volgende roman (Het hart heeft een eigen stem, mei 2022) in handen van een recensent die beter kan inschatten of het verhaal qua genre, schrijfstijl, onderwerp etc. geschikt is voor de doelgroep, en misschien zelfs daarbuiten. 

Dat zou ik dus vorige week zo gedacht hebben. Maar nu heeft Biblion besloten alle recensenten te ontslaan en in de toekomst de boeken te laten recenseren door…  een computer, ja door een computer! Ik kan me daar totaal niets bij voorstellen. Want hoeveel gevoel heeft een computer? Hoe beoordeelt een computer een aangrijpende tekst? Hoe leest een computer een gedichtenbundel? Wat kan een computer vinden van illustraties? 

Geef mijn boeken ter beoordeling maar aan een mens, al is het er een die niet houdt van kasten met buikpijn.Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden. Onder de reacties verloot ik twee exemplaren van Guusje gaat op avontuur. (Reageren voor 1 april).

Dit bericht is geplaatst in lezen en schrijven, van alles wat. Bookmark de permalink.